Trike treffen van de Scorpions

In het uitsterste noord/oostenlijke puntje van de Ardennen ligt Kelmis (op zijn Frans La Calamine), een klein plaatsje dicht bij het drie landenpunt van Vaals

Dus een thuiswedstrijd voor ons, de weersverwachtingen waren redelijk, gisteren heeft het nog gegoten maar vandaag was er een redelijke kans op droog weer dus op naar Kelmis waar de Scorpions een treffen hadden met op zaterdag een rondrit door het noorden van de Ardennen en Zuid Limburg en dat wilden wij niet missen.
Dit weekend was ook Halen (Kortenaken) maar wij hebben dit jaar gekozen voor Kelmis, ja ja in het leven moet je soms zware keuzes maken.
Misschien is iemand ander in Halen geweest en kan daar een leuk stukje over schrijven.

De trike s'morgens klaar gemaakt en met nog een ander koppel hier uit de regio afgesproken dat wij samen zouden op rijden De trike starten... niets daar, nog eens proberen.... niets. dus naar buiten rollen en zo dicht mogelijk naast de auto parkeren. de accu vrij graven en de start kabels aansluiten, starten en ja hoor er was weer leven in de trike. blijkt dat de radio de hele week aan gestaan heeft, dat kun je niet horen als hij omgeschakeld is op de koptelefoons van de helmen.
De trike lekker laten pruttelen zodat hij wat opgeladen werd.
Na een kwartier kwamen de andere trikers en konden wij richting België.

Bij het treffen terrein aangekomen was het behoorlijk druk.
Op het terrein stonden de nodige handelaren en een enorme feesttent.

Er waren natuurlijk vele Duitse, Belgische, Luxemburgse, Nederlandse en een Engelse trikes aanwezig.
Je komt op zo'n treffen dus ook een aantal oude en jonge bekenden tegen en als je met iedereen een praatje maakt vliegt de tijd.

Om 13.30 uur zou een toertocht door de omgeving gaan beginnen, maar het zou België niet zijn als daar minstens een kwartier bij komt.
Dus om 13.45 werd er eindelijk vertrokken en bij het verlaten van het treffen terrein de eerste druppels, nee geen regen maar een plaatselijke geestelijke stand daar iedere trike met een soort kleine pleeborstel nat te spetteren

De tocht ging eerst naar het drie landenpunt en vandaar door diverse dorpjes en wijde vergezichten naar een Amerikaans oorlogs kerkhof waar een 20 minuten werd gestopt daarna werd de tocht weer hervat en zo rond 15.30 uur kwamen wij weer op het treffen terrein aan.
Nog even rondlopen en praatje hier en daar en toen kwam het onvermijdelijke, een plensbui recht boven het treffen terrein dus vlug schuilen en wachten tot de bui over was.
Gelukkig is deze bui niet gevallen tijdens de rit want deze was wel even heftig.
Maar na regen komt zonneschijn en hier dus ook.
De terugweg naar huis was gedeeltelijk over natte wegen maar na 10 km waren de wegen geheel droog en had het niet geregend

volgende week moeten wij kiezen uit 2 ritten; de toertocht in Hélécine in België, een plaatsje oostelijk van Brussel , of het treffen van de Jupileer trikers in Zundert. wij weten het nu nog niet maar wij zien wel.

Groeten Cor en Henny